Week 7 en 8

Update 5.
In het begin van week 7 zijn we naar Cirebon gegaan om daar Batik te kopen. Batik is de traditionele kleding gedragen door de mensen hier. Natuurlijk niet dagelijks, maar meer voor chique gelegenheden zoals een bruiloft of naar de kerk. De winkels waren enorm en vooral erg kleurrijk. Ik heb van de gelegenheid gebruikt gemaakt om ook een sarong, een soort grote sjaal die je om je middel knoopt, aan te schaffen.
Verder hebben Putri en ik een parttime baan aangeboden gekregen als koeienmelker. Het begon als een interview met een lokale boer, maar na een tijdje werd het overduidelijk dat we talent hadden voor het leven als koeienmelkers. Helaas moesten we dit aanbod afslaan.
Verder zijn we op zaterdagochtend naar een van de lokale basisscholen geweest. Ook op zaterdag gaan de kinderen hier naar school, maar de school is altijd eerder uit dan in Nederland. Hier hebben we een soort ‘’Engelse les’’ gegeven aan de kindjes. Meerdere klassen wilden meedoen dus uiteindelijk was de les op het schoolplein want de kinderen pasten niet in een klaslokaal. Alle kinderen moesten vragen stellen in het Engels. Na deze les kregen we een rondleiding en werden we achtervolgd door een leger van nieuwsgierige kinderen. Op het schoolplein ging een deel van de kinderen oefenen met angklungs (een traditioneel instrument) voor de show die ’s avonds plaatsvond in het dorp. Uiteraard zijn we ’s avonds ook op pad geweest om te kijken naar de voorstelling. Beekveld en ik werden ook gevraagd mee te doen en angklung te spelen en aangezien er maar 30 man publiek was dachten we waarom niet. Dus zonder enige oefening werden we het podium opgestuurd met de kinderen van de klas. Aan het einde van de angklung voorstelling stonden er naar schatting zo’n 150 tot 200 man te kijken, dit had ik niet helemaal aan zien komen. Maar mensen zijn hier nu niet echt van het op tijd komen. Verder waren er nog een boel andere voorstellingen die avond, zoals mensen die stenen braken op hun buik.
In het begin van week 8 heb ik aan mijn stage opdracht gewerkt. Op woensdagavond zijn beekveld en ik vertrokken naar Yogyakarta, donderdagochtend kwamen we hier aan. We waren uitgenodigd voor het Wageningen Alumni Event samen met Bram. Hier hebben we veel presentaties, studie cases, onderzoeken en discussies mogen meemaken. Er waren meer dan 20 mensen uit 14 verschillende landen. Na het event kwam ik erachter dat er iemand van scouting Bladel met zijn vrouw in het café onder het hotel was. Dus hebben we ’s avonds wat in het Brabants bijgebuurt.
Verder hebben we in Yogyakarta vredeburg bezocht, veel witte mensen mogen spotten aangezien het zo toeristisch is. De neiging om dan bulee, wat witte buitenlander betekent, te roepen is vrij groot aangezien dat is wat Indonesiërs ook de hele dag naar ons roepen. We zijn naar het kraton geweest, dit is het paleis van de Sultan. We hebben een tekenles van een zwerver gekregen. En we zijn naar een oud deel van Yogyakarta geweest. Dit bestond voornamelijk uit winkels waar ze goedkoop zilver verkopen, aangezien dit deel van Yogyakarta bekend staat om zilver. Ook waren er oude moskees en andere oude gebouwen. Dezelfde dag reisden we weer terug naar Kuningan.