Week 3 en 4

Update 3
De eerste van deze afgelopen twee weken werd vooral aan de stage opdracht besteed. Samen met Putri heb ik veel van de boerengroepen en verzamelplekken bezocht en hebben hierbij veel mensen kunnen ondervragen. Bij bijna elke boer zijn dezelfde problemen. Deze zijn voornamelijk het voer, de hygiëne en de mestafvoer. Niet helemaal naar Nederlandse standaard zeg maar. Verder ben ik er achter gekomen dat Skype helaas geen zin heeft hier. Het internet is te beperkt, dus bellen met het thuisfront zal moeten volstaan. Ook de elektriciteit begeeft het af en toe, maar dat is gelukkig snel weer opgelost. Op zondag zijn we opnieuw naar Jakarta gegaan. Hier hebben we Bram, de HAS student die de andere opdracht gaat doen, opgehaald. Om verwarring te voorkomen met andere Bram wordt hij Beekveld genoemd. Ruim op tijd waren we op het vliegveld, maar dan was het toch jammer dat we bij de verkeerde gate stonden. Verder zijn we naar de Pasar Belanda geweest bij de Nederlandse ambassade. Dit was een soort markt helemaal gebaseerd op Nederland. Beetje jammer als de bitterballen en kroketten dan net zijn uitverkocht. Dit was dezelfde dag als mijn eerste Indonesische regenbui en die was flink de moeite. Heel de straten stonden blank van het water en overal waren mensen aan het rennen, maar we hebben het treinstation toch gehaald.
Deze afgelopen twee weken heb ik veel nieuwe gerechten en fruitsoorten geprobeerd. Onder andere, Tom Yum (√), doerian (x), paarse dragon fruit (√) en papaja (√).
Week 4 stond in het teken van het oogstfeest. We zijn op dinsdag naar de katholieke kerk van Aman geweest om de oogst mee te vieren. Dit betekende veel gedans, gezang en offers van fruit en groentes. Deze avond eindigde in vooral veel foto’s samen met de plaatselijke mensen. De volgende dag zijn we dan ook naar de optocht geweest in het teken van de oogst. Dit betekende vooral veel kleine pick-upjes vol met mensen, koetsjes met paarden en een Indonesisch orkest.
Hierna was het tijd voor de kampeer driedaagse van de Youth Council. Hiervoor waren Kris en Jouke, twee Nederlandse boeren, naar Indonesië gereisd om de training te geven. De ‘’’jeugd’’ bestond uit 3 verschillende coöperaties van Java en waren tussen de 25 en 33 jaar oud. Deze training betekende vooral veel presentaties en discussies, maar uiteindelijk was er een bestuur gevormd en zal de jeugdgroep van Saluyu zich voortzetten. Naast het oogstfeest was er ook het feest van Kuningan. Kuningan bestond 519 jaar en vierde dit met behulp van een groot evenement. Een enorme markt en een groot podium met optredens werden tevoorschijn gehaald voor 3 dagen lang.